En net als elk jaar denk ik... waarom ben ik hier niet eerder en harder aan beginnen werken toen het nog kon?
Maar het erge is, ik zou paniek moeten voelen, en nog is het meer, ... bwa... het gaat gaan zoals het is.
Ik wil de hoogste toppen blijkbaar niet bereiken. Ik heb die ambitie verloren onderweg, nu wil ik gewoon slagen, een diploma vast hebben en in de leegte van de toekomst stappen.
En dat brengt mij op momenten wel in paniek want wat zou ik daar moeten gaan doen?
