Goed maar niet goed genoeg (alweer!!!)

Even weer helemaal gekraakt, maar ik zeg er al meteen bij dat we de tijd niet hebben om hier te blijven liggen. we moeten even slikken en door. Meenemen wat ze je gezegd hebben onthouden er verder op werken en dat is het. Meer kan je niet doen. En als je minder als dat doet dan had je gewoon nooit moeten beginnen. En als ik die laatste twee regels opnieuw lees is mijn conclusie dat ze 100% willen.

Ik kan me op dit moment geen 100% geven. Ik kan het niet meer. Even niet. Ergens moet ik gas terug nemen of ik brand helemaal op. Ik heb hier al vaker gezegd dat je zal afstuderen met een diploma in handen en een burn-out in je kop en lijf. 

Ik heb weer een bespreking achter de rug, de vierde al deze week, en dat het niet mooi ging zijn wist ik al. Maar dat het een afslachting ging zijn waar je een minipleistertje meekrijgt om jezelf naderhand op te lappen, dat wist ik niet want dan zou ik me beter hebben voorbereid. Veel beter, dan zou ik tot op de tanden gewapend zijn vertrokken. 

dingen die nu nog door mijn hoofd gaan zijn:

-nee Sanne nu ben ik echt van je geschrokken. ik dacht...

-je beheerst de stijl niet

-zo ga je er niet komen, neem een klassiek verhaal en werk daar op. (en wanneer ik dat doe dan voel ik me gewoon verslagen)

-dat werkt niet die collage

-je schetsboek is heel gevarieerd in niveau, je bent de eerste waar ik dat bij zie

-je neemt hiermee teveel hooi op je vork

-je hebt veel verschillende doelgroepen, welke wil je? je weet het niet.

-dit is gewoon slecht

En dan sluit hij af, ik hoop dat we je niet hebben ontmoedigd. en dan zegt de andere nee, niet ontmoedigd, gestuurd.

Ik zie me binnen tien jaar al staan, weggerot en vastgeroest in een klaslokaal met irritante kinderen die er nog minder van kunnen als mij. ergens zo een naschools onderwijs met jongeren die denken dat ze er iets van kunnen terwijl het op niets trekt. Iets waar je een compromis moet sluiten tussen geld verdienen en iets wat lijkt op wat je ooit wou doen. ik zie het al van ver aankomen. Kom binnen tien jaar nog maar eens kijken op deze blog.

Nee, ze hebben me niet ontmoedigd, ze hebben me de grond ingeboord en ik moet er eerst uitkruipen om dan opnieuw beginnen te bouwen met de brokstukken.

Bespreking

Vandaag hebben we bespreking gehad van illustratie extensie, het vak waar ik tot nu toe het meest voor heb gewerkt dit jaar. Je zou dan ook denken dat de commentaar een positief gevoel na zouden laten. Maar niets is minder waar. Ik had erna echt een rotgevoel. Als ik naar mijn klasgenoten kijk lijkt het alsof ik vanonder bengel.

Ja, ze hebben wel commentaar gegeven, maar het kwam bij mij over dat ze alleen maar slechte commentaar gaven. Dat handje is niet goed, de kleuren, de schaduw, de compositie. Zo ging het maar verder. Maar nooit echt, wauw dat is leuk of goed gedaan.

Ik zal ervan moeten leren zeker en volgende keer niet dezelfde fout maken. Maar het is gewoon deprimerend als er in je klas zitten die alleen maar goede commentaren krijgen. En jij daar zit met al je kritiek.

Het hele idee dat ik hierbij heb is, je bent goed maar niet goed genoeg. Goed maar nooit de beste, goed maar dat is het. Mensen die er niet echt iets van weten vinden het geweldig terwijl het allemaal niets voorstelt voor de mensen die er iets vanaf weten. Niet bijzonder, gemiddeld.

Het is een vloek die ik heb! Het gaat niet alleen om het tekenen, het is in alles wat ik doe, alles wat ik graag doe. Zingen, toneel, tekenen, slim zijn, aardig zijn, alles! Ik ben goed maar nooit geweldig goed. Er is altijd iemand die mij in het niets doet verdwijnen.

Gewoon een keer, één keer, dat is alles wat ik vraag. Eén keer dat ik de beste ben in iets dat ik ook belangrijk vind. Iets waarmee ik eens al de rest in het niets doe verdwijnen. 

Wat als ik nu eens minder goed kon zingen om een beetje beter te kunnen tekenen. Wat als ik nu eens iets minder aardig was, maar een heel klein beetje zodat ik beter kon toneel spelen en wel door het ingangsexamen van de toneelacademie was gekomen.

Ik zie het al gebeuren! binnen 10 jaar sta ik ergens voor een klas PO te geven. Of in het naschoolsonderwijs kinderen te entertainen. Ik zie het zo gebeuren. Want hoe vaak wordt mij wel niet gezegd, amaai jij kan dat goed. :(