Ik heb geen toekomst op het moment. Op een manier is dat vreselijk depressief. Maar soms heb ik zeldzame vage momenten van positivisme. Zoals nu, nu ik een DROOM-meer-jaren-plan heb.
Ik kan namelijk die professionele bachelor doen in Gent. Dan zoek ik me een klein maar fijn appartementje/studio. Want ik zal een werkstudent zijn en op mijn eigen benen staan. En ik wil die bachelor als afsluiting. En omdat ik heb gezien dat het lessenrooster een pak interessanter en vooral nuttiger is, je krijgt zelfs bedrijfsbeheer!! Daar kunnen ze aan de PHL wel van leren.
Ik zal op mijn eigen benen staan, nipt, maar ik zal staan. En ik hoop dat diploma in een jaartje vast te krijgen. Tegelijk lijkt me het leuk om aan een cursus naaien te beginnen.
Dan zou ik nog niet stoppen. En op mijn benen blijven staan en de richting textielontwerp op mij nemen, kennismaken met stofjes en dat combineren met mijn liefde voor patronen. Eigenlijk als ik erover nadenk is dat perfect voor mij. Textuur en patronen. Geen rottige lettertypes waar ik voor moet oppassen.
En ik denk dat ik niet eens een diploma moet in deze richting, als ik credits behaal is voor mij ook al goed, ik wil er gewoon over leren zodat ik naderhand mijn eigen ding erin kan doen.
En dat zou zijn, ontwerpen van kleren voor volslanke vrouwen. Daar heb ik toch ervaring genoeg mee. En er is een markt in. En dan heb ik zelf nog enorm veel om aan te doen. En natuurlijk zo mijn eigen kleine gezellige winkeltje hebben.
No comments:
Post a Comment