Mijn afgelopen stage

This blogpost won't be available in English. It is about my internship with Mario Boon

Op de voorlaatste dag mocht ik nog een tekening inkten. 

Maar vooral ook mijn handtekening erbij opzetten.  

TOF!! Mijn eerste ondertekening.

9 weken heb ik bij Mario Boon stage gelopen. En ik vond het heerlijk. Het was relaxed (toch tegenover schoolwerk) deed zijn werk wat me veel bijleerde over de "echte" wereld. En kreeg tegelijk ook de ruimte en tijd om aan mijn eigen werken te werken. Iets wat je binnekort hier wel te zien zal krijgen.

Echt, als ik op die manier een illustrator kan zijn dan ben ik een gelukkig mens. Ik zou alleen geen katten nemen maar een hond die me af en toe naar buiten dwingt door zijn snuit op mijn schoot te leggen en zo te bedelen om te gaan wandelen.

Gisteren heb ik dan mijn eindverslag geschreven en er kwamen interessante dingen naar voor. Ineens was me heel het schoolgebeuren verklaart. 

Dit is wat ik onder andere schreef:

"Bij Mario kreeg ik van hem het vertrouwen en de ruimte om aan projecten te werken. Ook was er ruimte voor mijn eigen werken waar hij dan zijn feedback op gaf. Het was een hele andere manier van een mentor hebben. Het schools gebeuren viel weg. Ik werd als gelijkwaardige gezien en naar waarde geschat. Er was geen rivaliteit of medestudenten om je aan te meten. Er waren geen momenten waarop je de aandacht van de docent moest vangen om raad te vragen. Ik werkte met plezier en zonder onzekerheden naar deadlines toe.

Het is dit hele pakket van gevoelens dat me veel heeft geleerd in de stage.

Hiervoor wist ik niet zeker als ik wel zou standhouden in de passie om illustrator te zijn. Ik wist niet waarom ik steeds op muren botste. Deze (school)muren waren tijdens de stage dan ook helemaal verdwenen. Als ik thuiskwam van bij Mario had ik zin om zelf in mijn projecten te springen. Ik heb mijn eindwerk al zo ver mogelijk voorbereid. Ben eindelijk aan mijn strip begonnen die al even in mijn hoofd zat, enz... ." 

Maar dus een hele dikke merci Mario. De bos bloemen staan nog steeds midden in mijn kot te pronken en bloeien. Ik zie je vrijdag :D

Een minuut filmpje dat ik moest maken voor school over mijn stage.

Ruta de Don Quijote

Weken heb ik me erop voorbereid. Dit kleine kunstmarktje. De vrienden van mijn zus vroegen me om er te komen staan omdat ze wisten dat ik "een kunstenaar" ben. Geflatteerd bij dat idee heb ik toegezegd en me proffesioneel voorbereid. Ik had kaartjes om te verkopen, mijn portfolio mooi gebundeld. Oude volle schetsboeken mee zodat ze konden bladeren, visitekaartjes en heel de reutemeteut. Ik vroeg ook mijn mama mee omdat ze de laatste tijd handtassen enzovoort maakt van afval. Klinkt vies maar is eigenlijk heel mooi. 

En dit weekend was het dan zo ver. maar het is niet geweest wat ik gehoopt had. Er was niet zoveel volk als dat ik gehoopt had. Ik heb niets verkocht (behalve een paar oorbellen met een kat op) Toch was het er uiterst gezellig en leuk. Ik heb er wel leuke gesprekken gehad en ik was nog eens in mijn thuisstreek. 

For weeks I was preparing for this little artfair. My sister friends asked me to come because they knew I was "an artist". Flatterd by that idea i said yes. In the same time i asked my mother if she also wanted to come because she was making new things out of trash. Sounds dirty but is actually very pretty. 

So in the weekend it was finnaly that time. But it wasn't what I hoped for. There wasn't that many people and i didn't sell anything. But! It was very cozy and fun. I had some great conversations. And was in my hometown for a change. 

Dit zijn de tassen die mijn mama maat. Ik ben best trots op haar voor het maken van deze leuke dingen.

These are my mothers bags. I am actually pretty proud of her making these fun things. 

Er zijn dus nog heel veel kaartjes over. Als je er nodig hebt kijk hier eens voor meer informatie en laat me zeker iets weten.

There are still a lot of cards. If you need some, read this and let me know something.

in heel de avond hield ik me bezig met het thema van heel het evenement. Namelijk Don Quichot. Ik tekende hem en kleurde hem in. Het trok wel veel ogen wat best wel leuk was.

In that evening i was drawing in the theme of the event. It was about Don Quichot. I drew him and coloured him in before the eyes of the people, wich they really liked. 

3 little sheep

Het is eindelijk af! ik heb deze opdracht ongeveer een jaar geleden gekregen. De opdrachtgever zei tegen me dat ik mijn tijd er wel voor mocht nemen. En dat heb ik dan ook gedaan. Dit grote project leefde langs mijn schoolwerk en een hoop andere dingen. Soms wou ik er echt op schreeuwen omdat ik niet wist waar ik er precies heen mee wou gaan. wou ik kleuren gebruiken? ging ik het realistisch maken, impressionistis? ... Dan schilderde ik een laag maar ging er de dag erna met de witte verf terug over. Je kan dus niet weten hoe blij ik ben dat dit schilderij eindelijk af is. Nu kan ik eindelijk weer mijn eigen schilderijen op die muur hangen.  :)

I finnaly finished it. I got this assignment about a year ago. He told me i could take my time, and that is what i did. It was a big project next to schoolwork and other stuff. Sometimes i could scream at the painting because I didn't know what i wanted to do with it. Did i wanted to use colours? make it realistic? impressionisme...? So you can't believe how happy i am that now it is finally finished and i can use that wall again to put up my own paintings :)

 

 

Linokaart: innige deelneming

Een nieuw lino kaartje. Nog een innige deelneming.