Al 8 pagina's van het boek.

In het boek dat ik voor school moet maken (over mezelf) moeten er 8 opeenvolgende pagina's beelden zijn. Er mag geen enkele letter gebruikt worden. Eerst dacht ik de pagina's te tekenen. Maar daar zou uren en uren werk in zitten. Daarom dat ik de makkelijke weg koos en foto collages erop zette zoals ik er hier wel vaker toon. Maar ik ben nog niet overtuigd. Is het niet een te makkelijke oplossing?
Hier zijn ze. En hier heb ik toch ook wat langer op gewerkt dan ik gedacht had. Kleur was hier een grote schuldige in. Vaak leken mijn foto's niet genoeg kleur te hebben om langs een andere foto te staan.
Misschien dat ik op de eerste pagina (met vlindertjes) een tekst zet die uitlegt hoe ik beelden maak of zie. dat ik details opzoek, een grote compositie, enzovoort. Dat zou al wat meer verklaren.

Wat denken jullie ervan?

Het is trouwens de eerste keer in mijn leven lichamelijke tekens van stress opmerk. Zo zet ik onbewust veel kracht op mijn kaken. Heel vervelend. En ik krijg op rare plaatsen ongelooflijke jeuk. Ik ben blij als het maandag achter de rug is. Dan is het weer een rustig tempo van schoolwerk, gedaan nog lang niet.

Studeren in een creatieve sector

Maak je niet druk, het lukt je wel.
Ik haat het als mensen dat zeggen. Ze weten er niets vanaf. Ze zeggen het alsof het als niets gaat. Terwijl ik er keihard voor werk met enorm veel twijfels. Het is misschien juist het probleem dat dat niet erkend wordt.

Waarom mag ik niet twijfelen? Omdat JIJ vindt dat mijn ontwerpen goed zijn? Omdat jij me altijd hebt gekend als iemand die goed kan ontwerpen of tekenen? Dus jouw logische nadenken zegt dat ik moeiteloos zal slagen. Dat snap ik wel. Ik kan die redenering compleet volgen. Maar je bent niet van deze onzekere creatieve zielsdiepe wereld. Want dat is wat je doet, steeds weer leg je het binnenste van jezelf op tafel om te laten beoordelen.

Ik panikeer. Ik twijfel. Er is geen zekerheid in een wereld van subjectiviteit.
En een persoon kan daaraan kapot gaan. De twijfel spreid zich uit als een kanker. Snel wordt niet alleen maar je creatieve wezen in vraag gesteld. Door jezelf of andere. Je persoon is aan de beurt. Je intelligentie. Je ambitie. Je technische kunnen. Je persoonlijkheid. Je uiterlijk.

Ik weet dat ik mijn kunnen vaak te laag inschat. Theoretisch weet ik dat. Maar ik kan het praktisch niet veranderen. Als ze reden na reden opsommen waarom ik wel enorm trots mag zijn dat ik die drawing day wedstrijd heb gewonnen zie ik dat maar al te goed in. Maar op de vraag als ik dat op mijn CV ga zetten zeg ik nog steeds nee. Gewoon omdat het zo geweldig niet is, omdat het maar een kleine wedstrijd was en ik nog steeds niet snap waarom ik gewonnen heb.
Zelfs als Stefan Sagmeister himself tegen me zou komen zeggen dat ik geweldig ben in grafisch ontwerp zou ik het niet geloven. Dan zou ik beginnen denken dat hij dat zegt omdat hij me wil paaien. Dat hij door iemand is aangespoord om dat te zeggen om me wat zelfzekerder te maken.

Wat kan ik eraan doen?

Het is een teken van faalangst. Een succes toeschrijven aan toeval of puur geluk. En dat is wat ik altijd doe. Als me iets goed afgaat is het toevallig. De eerste momenten ben ik dolgelukkig. Maar dan komt de twijfel weer op met al zijn vragen. Waarom? Nee, dat zal wel toeval zijn.

Je hebt zo kritisch leren kijken dat je je eigen fouten niet meer vergeeft.

Als ik zal slagen, dan zal ik zeggen, heb ik geluk gehad. Maar eigenlijk wil ik in volle overgave in janken uitbarsten en enorm blij zijn dat ik dat gedaan heb gekregen. Ik wil dat mensen even blij zouden zijn als mij en niet doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat ik een diploma in handen heb.

Een creatieve studie breekt je helemaal af, zodat je jezelf terug moet opbouwen en precies weet hoe je in elkaar zit. Zodat je er sterker uitkomt.

Cover kampboekje

 

Tussen al dat schoolwerk door moest ik ook nog even de tijd vinden om de cover te maken van het kampboekje van de jeugdbeweging dit jaar. Iets dat ik elk jaar met zoveel plezier doe. Het is mijn manier om de mensen van het dorp te laten zien wat ik kan. Vorig jaar was het een heel grafische tekening met kipjes omdat het thema chicken run was. Dit jaar zijn Asterix en Obelix eindelijk aan de beurt. Dus na even googelen en zoeken hoe ze eruit zien heb ik ze op weg naar kamp getekend. Nu nog wachten tot juli om ze echt te ontmoeten op onze kampweide in Bunningen. Maar niet te luid roepen want het is nog een strikt geheim voor leden en ouders tot onze leiding rondgaat voor kampgeld.

Laatste les voor de jury

Vandaag heb ik mijn werken voor de laatste keer voor de leraars hun neus kunnen schuiven. Vanaf hier is het zonder wieletjes fietsen tot de jury.
Enorm veel heb ik niet uit deze laatste les gehaald. Het ernaartoe racen was nuttiger. Ik heb het gevoel dat ik bergen heb verzet maar dat ik er nog meer te gaan heb. Gisteren heb ik zeker een 13 uur gewerkt aan grafische en maar kleine stapjes vooruit gegaan. Kleine maar belangrijke stapjes.

Bespreking van mijn boek tot nu toe.
Ik zat als eerste deze morgen langs de leraar om mijn boek te bespreken. Ik legde uit, babbelde, en vertelde. En bij hem kwam er alleen ja... uhmmhu... Ik heb er niet echt iets uitgehaald dus. Behalve dat ik voor mezelf alles nog eens op een rijtje gezet had. Het kwam er bij hem vooral op neer dat het tijd werd dat ik het op de computer gezet kreeg en van daaruit beslissingen moest maken.
Plots merkte ik ook dat er nog een grote fout qua volgen van de opdracht in mijn project zat. Ik moest 8 OPEENVOLGENDE pagina's tekst in mijn boek hebben net zoals 8 OPEENVOLGENDE pagina's beeld en 8 OPEENVOLGENDE pagina's mix van de twee. Dat had ik niet voorzien. Hoe zou ik dat nog opgelost krijgen. Maar het antwoord kwam na een tijdje zombieachtig (ik ben doodmoe) panikeren en een gesprek met de leraar. Ik zal gewoon pagina's moeten toevoegen op bepaalde plaatsen. (nog meer werk)
Dan heb ik nog even mijn verhaal gedaan over mijn planning. Hoe moet ik dit alles in Godsnaam gedaan krijgen voor dat idioot verlengd weekend. Nog nooit heb ik in mijn leven een verlengd weekend zo verafschuwt.

Bespreking van mijn posters
De commentaar van de leraar was dat het nog een te groot cover gehalte had en een te weinig affiche gevoel. Er zou meer info op moeten komen te staan. Zo moet de datum en plaats meer aandacht krijgen. En er zou een verwijzing van een site of dergelijke op moeten staan voor meer info op te vinden. Hij stelde ook nog de kleurkader in vraag, het maakte het allemaal te druk volgens hem, maar ik vind die juist tof,  dus die blijft.
Hij vond een duidelijke leeftijdsverschil tussen de illustraties. maar had nog zijn twijfels over de benen bij de zeemeermin of het verschil tussen vector/fotografie in de Kammelot poster. (Wat weet hij daarnu van?) . ik vind het geen probleem en hij had eerst gezegd dat hij er tevreden mee was.
er is dus nog wat werk aan die affiches. Maar gelukkig niet meer teveel. Het meeste werk zal nu nog naar mijn boek en vouwfolder gaan. Hopelijk mag ik maandag of dinsdag zeggen dat alles af is. Zodat de drukker mij graag gaat zien komen.

Hier zijn de aanpassingen 

links was eerst, rechts is nu

 

Spreads

Vandaag was het terug werken aan mijn boek. Papieren en papieren hebben eraan geloofd. Ik moest eindelijk eens een beeld krijgen wat ik nu precies in dat boek ging zetten. Ik tekende spreads en zocht een volgorde uit. Liet een idee vallen. Haalde er andere bij. en plots, zag ik thema's in mijn boek verschijnen, niet geplande hoofdstukken. Heerlijk als dat gebeurt. Dan moest ik zien dat die 8 pagina's puur beeld en 8 pagina's puur tekst erin zouden zitten. En waar zou ik die zetten? Na lang puzzelen ben ik eruit. Zelfs qua layout zijn er problemen opgelost. Morgen moet ik met de computer aan de slag. Teksten verwerken, beelden plakken. In een computerprogramma waar ik nog nooit echt mee heb gewerkt :s Niet makkelijk dus. vloeken gaat er zeker bij komen. 

Het enige waar ik juist nog aan dacht. Ik moet nog een titel en een kaft verzinnen voor mijn boek... Ik heb er geen idee van. Maar op de kaft zal sowieso een patroon moeten staan. waarschijnlijk het bruine met kleine puntjes. Zorgen voor morgen of zelfs later. Als ik deze zaterdag tevreden mijn boek bij de drukker af kan geven ben ik blij. Dan valt er een grote last van mijn schouders en kan ik me weer focussen op de andere opdrachten. Maar zoals het er nu voor staat moet ik nog een tandje bijsteken, maar het resultaat zal de moeite zijn.

Affiches (klaar?)

Weer een hele tijd aan die affiches gewerkt. Maar het is de laatste dag voor de laatste les. Mijn volgende dagen gaan naar de vouwfolder die ik nog moet ontwerpen en het boek dat ik nog in elkaar moet steken. Het is dus alle hens aan dek om het nog allemaal op tijd klaar te krijgen. Maar hier de resultaten van de affiches. Ik ben er nog niet zot van, ik weet nog niet precies wat er volgens mij scheelt, maar ik ga gewoon zien wat er donderdag gezegd wordt. 

En maar proberen, lukt dit? lukt dat beter? af en toe een screenshot, niet altijd. Dus er zijn honderde versie mijn ogen voorbij gegaan. Hier een kleine selectie van mijn proces.

Uiteindelijk had ik de bovenste. Maar toen dacht ik op het laatste moment nog, wat als... en toen kreeg ik de linkse beneden. Wat me met die stevige rand een betere samenhang lijkt te hebben. Maar ik kreeg meerdere keren de opmerking dat die rand van de tekening te recht was en heb ik de onderste linkse gemaakt.

  

En hier zijn de andere twee affiches ook met alle drie de versies. Laat me weten wat jullie ervan denken. Wat zouden jullie veranderen? Wat vind je van de kleuren? Hoe vind je de aanpak van doelgroepen? wat zegt de compositie jou? Is alles duidelijk leesbaar? (de affiche wordt trouwens op A1 geprint)

  

 

  

Collages

Voor een andere opdracht van grafische moeten we een huisstijl maken voor een culturele instelling. Ik koos voor theater Froefroe. Een poppentheater voor kinderen. Ik kan er dus enorm veel fantasie en kleur op loslaten. Mijn concept is om met collage te werken. Deze collages zou ik dan verwerken in een poster. Tot nu toe heb ik mijn drie collages op papier staan. En loopt alles een heel klein beetje achter op schema, maar ik heb er een goed zicht op. Ik begin het stilletjes aan veilig te vinden er in te geloven. Ik werk nu plots ook harder. Gisteren was het 2 uur toen de collage af was. Maar ik was blij dat ik had doorgewerkt en niet had opgegeven. Dat wil al veel zeggen als ik mezelf zo laat werken, dat ik erachter sta.

Het idee achter deze 3 toch wel verschillende collages is een verschil in leeftijdsgroepen. Zo is de aap bestemd voor de allerkleinste, 2,5 jaar tot 5 jaar, kleuterschool. De ridder is voor de kinderen van 6 tot 9 ongeveer. En de kleine zeemeermin is voor de kinderen van 9 tot 12 jaar. Er zou nog een 4de leeftijdsgroep moeten zijn, de 12 plus, maar ik moet maar 3 posters maken voor school dus ga ik me er neit mee bezig houden (gelukkig want die collages nemen enorm veel tijd in beslag)

Wat denk jij ervan?

Drawing Day gewonnen

Zoals ik een tijdje terug al zei was er een wedstrijd op redbubble voor een T-shirt ontwerp voor drawing day waar ik aan meedeed. Nu kan ik jullie zeggen dat ik die helemaal gewonnen heb! Eerst was er een voorronde door de mensen te laten stemmen. Daar kreeg ik van de redbubble community 46 stemmen en kwam zo op de eerste plaatst te staan.

Dat was een mooie eer. Maar daar was het spel nog niet mee gespeeld. Want uit deze top twintig gingen er 3 winnaars en 2 runner ups gekozen worden door organisatie van redbubble en door de mensen van de organisatie drawing day. En ik had nooit verwacht dat mijn ontwerp als eerste werd uitgekozen van die twintig. Laat staan uitgekozen werd voor die top 5.

Ik deed deze morgen mijn computer open en ging mijn gewone sites af. Ook die van redbubble en er ontsnapte mij een kreetje van geluk. Gewoon zo blij om dit te verwezenlijken. Ik ben er echt echt blij mee. En had heel deze wedstrijd eigenlijk niet zo groot ingeschat. Ik krijg complimenten van de mensen op redbubble. Wat natuurlijk altijd leuk is.

En ik heb altijd al eens mijn werk als achtergrond willen zien in zo een informatie kadertje, en dat had ik nu zeker.

Maar ik klikte ook door naar de officiele drawing day site en besefte toen pas dat het een hele eer was om één van de drie officiële T-shirts te hebben gemaakt van drawing day 2011. Dit is uiteindelijk internationaal een groeiend evenement.

Aan elke goed betalende sponsor aan dit evenement wordt mijn t-shirt geschonken. Daarbij kunnen ook heel veel mensen mijn t-shirt zien en kopen. Dit is gewoon ongelooflijk leuk!! Ik hoop dat ik er foto's van te zien krijg. Ik ben er zeker van dat ik met die 100 dollar die ik nu gewonnen heb mij zelf ook zo een t-shirt ga kopen.
Ik krijg geen geld voor de geprinte T-shirts, dat wist ik op voorhand, het was een voorwaarde om aan de wedstrijd mee te doen. Het geld dat ik er normaal op verdien gaat naar de organisatie om te helpen dit evenement in de toekomst beter te kunnen promoten. Maar dat vind ik niet erg, zo draag ik ook mijn steentje bij aan een dag die ik altijd leuk gevonden heb.  Ik krijg op het laatste hopelijk wel te weten hoeveel t-shirten er zijn geprint.

Natuurlijk staan in die top drie nog twee andere ontwerpen. En deze zijn de volgende. Een dikke proficiat ook aan hun!

Everybody draws! door Japu

Drawing day 2011 door Naf4D

De twee runner ups waren eigenlijk mijn favorieten. 

drawing day door Sarah Mac

drawing day logo door Sandygrafik

Schoolwerk op dit nachtelijke uur

Vandaag na het werk viel ik als traditie als een blok in slaap. Maar toen ik terug wakker was heb ik mijn boeltje gepakt en naar de winkel vertrokken. Daarna begon ik stilletjes toch maar weer aan die patronen te werken. Ik had ze al lang moeten afhebben. En hoe meer ik er stilletjes aan begon te werken, hoe harder het ging. Ik begon in zo een tempo te geraken dat het enorm vlot ging. Het was ongeveer 5 uur. En tot een halfuurtje geleden (half 1 snachts) heb ik gewerkt en zijn die patronen eindelijk klaar. Ik heb er 9 kunnen kiezen uit een reeks van oneindig veel.

Misschien dit patroontje maar wel met dat kleurtje. Wat als daar de achtergrond van verander. En ik mis nog een patroon. Misschien als ik dit of dat doe. Het was een puzzel waar ik zelf de puzzelstukjes nog van moest maken. Maar ik ben er denk ik geraakt. 9 patronen die 9 delen van mijzelf kunnen vertegenwoordigen. 

Ik heb wel de dansles geskipt. Wat op een manier spijtig is want het was de laatste en in galakleding. Maar ik ken mezelf, als ik zo goed doorwerk moet ik gewoon doordoen. En Nat had er blijkbaar ook geen zin in. Dus was dat snel geregeld. Ik heb op het moment nog energie genoeg om verder te werken. Nu komt het echte werk vrees ik. Kijken hoe die patronen mijn layout zouden beinvloeden. zien wat ik nu precies in mijn boek ga zetten, hoe ik het zet. navigatie van het boek, kaft, titel. Nog zoveel te doen. Maar ik denk dat het niet meer voor deze nacht is want ik heb pas ontdekt dat ik een les heb morgen. Een les die ik even over het hoofd had gezien. Dus om half 9 zit ik terug achter de schoolbanken. Waarschijnlijk half nadenkend over deze projecten. 

Een niet zo motiverende mail van een leraar

Gisteren ben ik niet naar de les geweest. En wel omdat ik op mijn kot heel de dag heb gewerkt aan die vreselijke patronen. Het wil me maar niet lukken 8 patronen te vinden die bij elkaar passen en tegelijk weergeven wat ik wil zeggen. Ik heb er al zoveel mijn neus zien passeren. Ik heb tot 12 uur 's nachts gewerkt. Ik sta er mee op en ga er mee slapen. De deadline hiervoor had ik voor mezelf op gisteren geplaatst en ik zal niet rusten tot die in orde zijn. Maar daardoor staat de rest een beetje stil. Die andere opdrachten. Praktisch toch want in mijn hoofd blijft dat ook draaien. Het kan niet meer gezond zijn.

Het probleem zit hem vooral in de kleuren. Als die niet bij elkaar passen kan je eender welke patronen maken qua vorm, het zal niet lukken. Eerst had ik een kleurenpalet van 48 kleuren. Dat heb ik uiteindelijk ingekort naar 20 kleuren. Zo heb ik nog wat geprobeerd maar uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd dat ik echt wel naar minder kleuren moest. Dus heb ik 2 schema's gemaakt met maar 8 kleuren. 1 per patroon. Nu moest ik nog kiezen tussen die twee en ik ging uiteindelijk voor beneden rechts. toen ik ermee bezig was merkte ik wel dat het veel te "zwart wit" werd. En heb ik terug kleuren bijgevoegd door die 8 kleuren donkerder en lichter te maken. Nu heb ik mijn kleuren dus eindelijk vast staan. Nu moet ik nog de patronen krijgen.

Dit is wat ik al voor elkaar gekregen heb.

Dit was nog met 48 kleuren.

  

  

Dit waren nog de patronen met 20 kleuren.

 

 

En dan nu uiteindelijk met de 8 kleuren. Maar ik ben alleen tevreden met de eerste 4. En misschien de vierkantjes. ik zal zien hoe de rest nog wordt van patronen. Ik kom er hopelijk wel uit.

 

EDIT: ik denk dat ik een enorm leuke oplossing heb gevonden voor het lak aan leven in de patronen.  Gewoon een geleefd textuur toevoegen.

En dan kreeg ik deze morgen nog eens deze mail in mijn mailbox. Echt motiverend was het niet. Ik voel mezelf weer twijfelen aan mijn kunnen. Mijn conclusie is dus weer dat ik niet genoeg doe. Veel meer zou moeten doen. Alles aan de kant schuiven en helemaal voor school gaan. En dan komt er alleen maar lichte paniek in mij op.

Beste student GV,

Twaalf weken na de briefing zijn een groot aantal studenten niet verder geëvolueerd dan enkele ontwerpen. En dan nog vaak onvolledig en ver van goed. Er is een gebrek aan schetsen, experiment, verschillende ontwerpen, prints, probeersels,...

Als grafisch vormgever kan je alleen maar slagen als je zeer gepassioneerd met je project en ontwerpen bezig bent. Het is net die passie die ontbreekt. Hopelijk zal de deadline van de jury jullie werklust en creativiteit aanwakkeren. De meeste ontwerpen zijn nog ver van goed en volledig.

Methodiek

Een ontwerp van een affiche op formaat A1 kan je niet beoordelen op een 13 inch beeldscherm. En ook niet op een printje formaat A4.

Print je affiche uit op minimum formaat A2, desnoods in zwart wit en 4 stukken. Prik ze tegen de muur en oordeel van op afstand.